zonder de roze bril

Kijk met de ogen van een kind. Simpel ? Ik denk het niet. Pure emoties zonder haat.

Het leven brengt littekens. Veel littekens die vorm ons. We worden mensen. Er is geen ideale. En wie houdt van ideale? De wereld is vol van triest gebeuren maar het was altijd zodat,verkeerde prioriteiten. Dostoyevski zegt, als de doelstelling tranen van tenminste een kind vereist,het niet waard is. Het is een verheven idee, Bijbelse. En nu spelen allemaal God op de aarde. Het leven is een mooie ding, zoveel mogelijkheden, niemand heeft het recht om jouwe wegen te sluiten.
Het hele punt is in het evenwicht.
Er is geen echter absolute vrijheid omdat er geen absoluut goed is.
Ik heb geen oplossing. Ik zoek het niet. Laat de wind je dragen. We zullen ergens maar bereiken.